
Erik Winter – hoofdinspecteur bij de recherche
Samenvatting van het verhaal:
Erik Winter moet opzoek naar de dader van een moord die in eerste instantie op zelfmoord lijkt. De dader heeft een aantal aanwijzingen voor de politie achtergelaten, die echter ondoorgrondelijk lijken. Het slachtoffer is Paula Ney, dochter van een Zweedse moeder en een Italiaanse immigrant die zijn verleden verborgen lijkt te willen houden. Paula is vermoord in hezelfde hotel waar twintig jaar eerder een andere vrouw Ellen Börge dood werd aangetroffen. Een vroegere buurjongen van Paula duikt op, maar tegen hem kunnen geen bewijzen worden gevonden. De rest van het verhaal schrijf ik niet op, want dat zou doodzonde zijn.
Titelverklaring:
Twee moorden worden gepleegd in kamer nummer 10 van hetzelfde hotel. Plaats en tijd:Het verhaal speelt zich af in het begin van de 21e eeuw, voor een deel wordt teruggekeken naar een onopgeloste moord in de tachtiger jaren van de vorige eeuw
Schrijfstijl / persoon/ vertelwijze:
Het verhaal is geschreven in de derde persoon, vanuit de persoon van Erik Winter, hoofdinspecteur.
Duveltje's oordeel: Dit boek is een prima detective, spannend tot het einde. Het sleept zich voort in een eindeloze, monotone sfeer, die juist spanning toevoegt aan het verhaal . Heel klassiek; de lezer krijgt wel vier of vijf verschillende kandidaten voor de moordenaar voorgeschoteld, maar de oplossing komt pas op het eind.
Het feit dat elke politieman in dit verhaal een intellectueel lijkt maakt het verhaal af en toe iets ongeloofwaardig, maar misschien bestaat de hele Zweedse politiemacht wel uit intellectuelen. Ik ben er nog nooit geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten